Werken in het buitenland betekent ook werken in een andere bedrijfscultuur met andere gebruiken en manieren. In Duitsland is het allemaal wat formeler dan we gewend zijn. Dat kan even wennen zijn, maar de verschillen zijn niet onoverkomelijk en na verloop van tijd weet u ze juist wel te waarderen.

Elkaar aanspreken

Het meest opmerkelijke verschil is wel de manier waarop collega’s elkaar aanspreken. Waar in Nederland iedereen elkaar bij de voornaam noemt tot aan de directeur aan toe, is dat in Duitsland wel anders. Daar spreekt u uw collega aan met Sie (u) en Herr, ook al kent u elkaar al jaren. Het Du is voor prive en Sie op kantoor, het is een manier waarop u respect toont. Alleen iemand die hoger is in rang mag voorstellen om te ‘duzen’, een afspraak die bekrachtigd wordt met een formele handdruk.

Besluitvorming

De hiërarchische structuren zijn erg zichtbaar zodat u precies weet waar u aan toe bent. De chef bepaalt wat er gedaan moet worden, hij wint wel advies in bij zijn medewerkers maar besluit zelf. Hoe anders als in Nederland waar we altijd in de consensus modus zitten en iedereen tenminste het gevoel moet hebben mee te kunnen beslissen. In Duitsland wordt u geacht de beslissing te volgen en niet overal in discussie te gaan. Wat er wel van u wordt verwacht is dat u gedegen de vergaderingen voorbereidt, de stukken vooraf niet lezen is ongehoord. In Duitsland bereiden ze alles grondig voor, het is alles of niets. Ergens beginnen en er vanuit gaan dat het vanzelf goedkomt door bij te sturen, is in Duitsland niet aan de orde. Flexibel omgaan met voorschriften kent men in Duitsland niet. Ze houden zich aan de planning en de regels. Daar wijkt u niet vanaf. Ook niet als u denkt dat het efficiënter kan. Op zich lijkt dit niet effectief maar het is wel duidelijk, iedereen weet wat hij of zij kan verwachten.

Werk en privé is gescheiden

De Duitsers houden privé en werk sowieso gescheiden. Na werktijd nog even een borreltje doen, komt nagenoeg niet voor, of ook privé met elkaar omgaan is niet gebruikelijk. Werk is werk, privé is privé. De meeste collega’s weten daarom erg weinig over elkaars privéleven, daar praten ze niet over, net als het houden van privé telefoongesprekken op het werk. Dat blijft strikt gescheiden. Ook het werk houdt u gescheiden, het is niet de bedoeling dat u zich bemoeit met het werk van uw collega of ongevraagd advies geeft. Het voordeel daarvan is dat anderen u ook lekker uw gang laten gaan.

In onderstaande NOS documentaire ziet u hoe er in Duitsland tegen het ambacht wordt aangekeken, een mooi voorbeeld van cultuurverschillen.